Επιστολή της ΕΑΕ προς την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα σχετικά με το αρχείο της ΕΥΠ 

Οκτώβριος 2000

Κείμενο επιστολής

Σχετικά με την επιστολή την οποία σας απηύθυνε η Ε.Υ.Π., την ύπαρξη της οποίας πληροφορηθήκαμε από τον Τύπο (εφημερίδα «Τα Νέα», φύλλο της 30.9.2000), έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

• Η διαχείριση του αρχείου της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, η οποία ανήκει στο Υπουργείο Εσωτερικών, Διοίκησης και Αποκέντρωσης, διέπεται από τις διατάξεις περί δημόσιου αρχειακού υλικού του Ν. 1946/91 «Γενικά Αρχεία του Κράτους και άλλες διατάξεις».
• Ο Ν.1946/91 καθιστά σαφές ότι η διατήρηση ή καταστροφή δημόσιου αρχειακού υλικού, μετά το πέρας της υπηρεσιακής του χρησιμότητας, είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των Γενικών Αρχείων του Κράτους, με τελικό κριτήριο και στόχο τη διάθεση στους μελετητές αρχεια­κού υλικού που αναφέρεται στην ιστορία και στην πολιτιστική κληρονομιά του ελληνικού έθνους και σε ό,τι έχει σχέση με τη διοικητική, οικονομική και κοινωνική ζωή του ελληνικού κρά­τους [Ν.1946/91, άρθρο 9 Σκοπός των Γ.Α.Κ., εδάφια α) και β)].
• Ο απόρρητος χαρακτήρας ορισμένων στοιχείων που περιέχονται στο παραπάνω αρχειακό υλικό, διέπεται και διασφαλίζεται από τις περιοριστικές διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας (άρθρα 2, 42, 43 Ν.1946/91, Ν.1599/86, Ν.2472/97).

 Μετά τα παραπάνω, η Ελληνική Αρχειακή Εταιρεία επισημαίνει σε όλους τους εμπλεκομένους ότι:

• η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είναι εκ του νόμου αναρμόδια να αποφασίσει για την καταστροφή ή διατήρηση του εν λόγω δημόσιου αρχείου, απόφαση η οποία υπάγεται στη δικαιοδοσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους.
• Είναι σαφές ότι το εν λόγω αρχειακό υλικό περιλαμβάνει πληθώρα πληροφοριών οι οποίες αναφέρονται σε γεγονότα της  πρόσφατης ιστορίας του ελληνικού έθνους.
• Είναι αδιανόητο να απαγορευθεί στην ουσία η δυνατότητα πρόσβασης στις παρα­πάνω πληροφορίες όλων των ενδιαφερομένων, ενέργεια η οποία ουσιαστικά καταργεί τόσο το σκοπό ύπαρξης των Γενικών Αρχείων του Κράτους όσο και το δικαίωμα του πολίτη να έχει πρόσβαση στο δημόσιο αρχειακό υλικό.
• Σε κανένα ευνομούμενο κράτος παγκοσμίως, ο χαρακτηρισμός εγγράφων ως απορρήτων ή ευαίσθητου προσωπικού χαρακτήρα δεν σημαίνει την απαγόρευση πρόσβασης για απροσδιόριστο χρόνο και πολύ περισσότερο την καταστροφή τους.

Πρέπει άμεσα να διευθετηθεί νομοθετικά το θέμα της διάρκειας χαρακτηρισμού αρχειακού υλικού ως απορρήτου από όλες τις υπηρεσίες της δημόσιας διοίκησης. Το νομο­θετικό κενό έχει οδηγήσει στην καταστροφή τεράστιου όγκου τεκμηρίων στην ιστορία του ελληνικού κράτους, με πιο πρόσφατο -γνωστό- παράδειγμα, την παράνομη καταστροφή ίδιας κατηγορίας υλικού το 1989.

Η Ελληνική Αρχειακή Εταιρεία, εκφράζοντας τις απόψεις τόσο των αρχειακών όσο και των ιστορικών-ερευνητών μελών της, καταθέτει την έντονη ανησυχία και αντίθεσή της για τις ακολουθούμενες διαδικασίες και καλεί όλους τους εμπλεκομένους να  επανεξετάσουν το ζήτημα πριν προκληθούν για μία ακόμη φορά ανεπανόρθωτες καταστροφές στον αρχειακό πλούτο και τις ιστορικές πηγές της χώρας.